Συλλέκτης γίνομαι εικόνων του παρελθόντος
Μύστης προσπαθώ να γενώ της βαθύτερης ουσίας.
Του αρχέγονου , του σιωπηλού και αέναου σπέρματος
Που χτίζει τις γενιές μας την μία πάνω στην άλλη !
Χθές ήμουν ιδέα , σήμερα είμαι κορμί γεμάτο ιδέες
Αύριο θα είμαι πάλι εγώ η ιδέα στα μάτια των παιδιών μας
Που με τις δικές τους ιδέες θα με μεταφέρουν πιο πέρα
Όλο και πιο πέρα στον χρόνο τον αδίστακτο .
Το οφείλω να το κατανοήσω , για να μπορώ να το διδάξω
Να το μάθουν όπως πρέπει , με απλότητα , με σύνεση , με αγάπη
Δίχως φτιασίδια , φιλολογισμούς και διανθισμένες φιλοσοφίες
Πρέπει να το μάθουν γυμνό και ύστερα ας το ντύσουν όπως αρέσκονται.
Έτσι και αλλιώς , όταν η ώρα έρθει εκείνα να διδάξουν
Θα το γδύσουν ξανά από κάθε ένδυμα και τζιβαέρι
Γιατί μόνο έτσι γίνεται . Μόνο έτσι θα μπορούν να το διδάξουν
Μόνο έτσι θα πηγαίνουμε αντάμα όλο και πιο πέρα στον αδίστακτο χρόνο.
Σπύρος .Η. Νικολακάκης
Αθήνα 22 Μαρτίου 2012
H γραφή σου έχει μια δική της, ξεχωριστή γοητεία κι αυτό είναι Ποίηση Σπύρο μου , με προσωπικότητα. Χαίρομαι που ένα παιδί δικό μας γράφει τόσο όμορφα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σαι καλα Γιωργη. Εσωψυχα ζωγραφιζω , οπως και εσυ , ισως οπως και ολοι προσπαθουν μεσα απο τους στιχους τους. Και ισως κανοντας στοιχους απο στιχους να το δικαολογησουμε το περασμα μας απο το ντουνια .Καλο βραδυ ευχομαι !
Διαγραφή